این هنرمند که ۱۲ فروردین ماه به دلیل ابتلا به کرونا در ۷۴ سالگی در بیمارستانی در پاریس از دنیا رفت، پانزده سال قبل در گفت‌وگویی کوتاه با ایسنا با بیان این مطلب معتقد بود: در نتیجه، این جور فیلم‌ها مخاطب نخواهد داشت و وقتی یک فیلمی مخاطب نداشته باشد و پول خودش را نتواند در بیاورد، طبعا نمی‌تواند به راه خودش ادامه دهد.

کیومرث درم‌بخش راه‌حل این مشکل را ایجاد تشکیلاتی مختص به فیلم مستند می‌دانست و می‌گفت:در درجه اول پیشکسوتان باید در راس این تشکیلات جزو مسئولین باشند و بودجه‌ها را آن‌ها تقسیم کنند و در عین حال که فیلم تولید می‌شود، آموزش هم داده شود. یعنی اگر قرار است جوانی بیاید و فیلم کوتاه بسازد، قبلش آموزش‌های لازم را ببیند تا فیلمی که می‌سازد قابل ارائه باشد. ما چون استاندارد ساخت فیلم‌های مستند کوتاه را در جهان نمی‌شناسیم نمی‌توانیم یک فیلم قابل ارائه به جهان بسازیم و این اطلاعات را باید ارگان‌ها، مسئولین و کسانی که در راس تصمیم‌گیری هستند به فیلمسازان بدهند تا آن ها بدانند چه فیلمی بسازند تا از نظر تکنیکال و ابزار بشود به دنیا ارائه داد.

خالق فیلم “بوف‌کور” مشکل اصلی را به تلویزیون به عنوان تنها ارگانی که بودجه در اختیار فیلمسازان کوتاه و مستند می‌گذارد، مربوط می‌دانست:”تلویزیون به خاطر اینکه دقیقه‌ای پول می‌دهد در نتیجه ان فیلم ساز مستند برای اینکه بتواند به آن حداقل هزینه اصلیش برسد مجبور است در کارش آب ببندد و در نتیجه یک فیلمی که می‌تواند ۷ دقیقه باشد تا ۴۵ دقیقه ادامه پیدا می‌کند و نهایتا این فیلم به خاطر نداشتن استاندارد جهانی نمی‌تواند قابل فروش باشد.

درم‌بخش که در کنار مستندسازی عکاس “تنگسیر” و “گوزن‌ها” هم بوده است در این گفت‌وگوی کوتاه دیدگاهش را درباره جشنواره‌های موضوعی اینگونه مطرح می‌کرد: من معتقدم شرکت کردن در جشنواره‌های موضوعی در ایران بهتر از جشنواره‌های خارجی است ما اول باید خودمان را بشناسیم، هویت ایرانی پیدا کنیم، به اعتقاداتمان پی ببریم و به شناسنامه‌های خودمان پی ببریم بعد خودمان را ببریم و به جهان ارائه دهیم.

منبع:ایسنا