بخش اول کتاب در اواسط جنگ جهانی اول آغاز می‌شود، زمانی که شهر پرون فرانسه توسط نازی‌ها اشغال می‌شود و آلمانی‌ها در آنجا به غارت می‌پردازند به گونه‌ای که هرگونه شیء و وسایل باارزش مردم شهر را به غارت می‌برند، شهری که حالا در آن گرسنگی و درماندگی بیداد می‌کند.

بخش اول کتاب از زبان سوفی لفور روایت می‌شود، سوفی و خواهرش در نبود شوهرانشان که به جنگ رفته‌اند مجبورند رستورانشان را اداره کنند، رستورانی که در آن زمان به محلی برای خوش‌گذرانی سربازان آلمانی تبدیل می‌شود.

در این میان قاب عکسی که ادوارد پیش از رفتن به جنگ از چهره سوفی کشیده بود، توجه یکی از فرماندهان نازی را به خود جلب می‌کند. زن در تابلو نقاشی لبخند محسور کننده‌ای به لب دارد و چشم‌هایش برق می‌زند. سوفی از این رویداد هراسان می‌شود. آبروی خود و خانواده‌اش را در خطر می‌بیند و حاضر است همه چیزش را فدا کند تا یک بار دیگر همسرش ادوارد را ملاقات کند.

بعد از آنکه سوفی تصمیم می‌گیرد که تابلو را در ازای ملاقات و دیدار دوباره با همسرش به فرمانده نازی‌ها تحویل دهد؛ توسط نازی‌ها دستگیر و به عنوان زنی خیانت‌کار نزد مردم شهر پرون شناخته می‌شود.

بخش دوم کتاب در سال ۲۰۰۶ و از زبان لیو روایت می‌شود، لیو زنی است که در لندن زندگی می‌کند و بخش دوم کتاب در حالی شروع می‌شود که لیو همسر خود را از دست داده و در شرایط  روحی خوبی به سر نمی‌برد.

شوهر لیو قبل از فوتش به او یک تابلوی نقاشی هدیه می‌دهد که نمایی از یک زن است و مربوط به یک قرن قبل می‌باشد که در جریان جنگ از فرانسه به انگلستان منتقل شده است. این تابلوی نقاشی نقطه عطف داستان کتاب است که زندگی سوفی و لیو را به هم گره می‌زند.

در ادامه ماجرا مشخص می‌شود که تابلو سوفی در جریان جنگ جهانی اول بعد از دستگیری او توسط نازی‌ها دزدیده شده و حال بازماندگان سوفی برای بازگرداندن آن تابلو به جایگاه اصلیش در تلاش هستند.

در این حین، برای اینکه مشخص شود این تصویر متعلق به چه کسی است، منازعه‌ای رخ می‌دهد. در جریان این منازعه اتفاقات جالب و تأمل‌برانگیزی پیش می‌آید که عقاید و باورهای لیو را سبک و سنگین می‌کند و بسیار خواندنی است.

نویسنده در کتاب دختری که رهایش کردی به گونه‌ای ساده و روان و با شکلی خلاق داستان را به صورت موازی در دو زمان متفاوت با بازه زمانی ۱۰۰ ساله پیش می‌برد.

حس نوستالژیک و یادآوری خاطرات و حسی که خاطرات دوران جنگ در آدم‌ها به وجود می‌آورد بسیار عمیق و ماندگار است. کتاب دختری که رهایش کردی جزء رمان‌هایی است که نویسنده با بهره‌گیری از خاطرات و حوادث دوران جنگ جهانی اول حال و هوای خاصی به خواننده داده و فضاسازی بسیار زیبایی را صورت می‌دهد. البته نباید فراموش کرد که این کتاب یک رمان ضد جنگ محسوب نمی‌شود و بیشتر یک رمان عاشقانه است.

“پائولین سارا جوجو مویز” متولد ۱۹۶۹ لندن، انگلستان می‌باشد؛ در ابتدا کارش را با روزنامه‌نگاری آغاز کرد و بعد از سال ۲۰۰۲ نوشتن رمان را به عنوان حرفه‌ای آغاز کرد.

وی یکی از چندتن از نویسندگانی است که دوبار برنده جایزه سال رمان عاشقانه از طرف انجمن نویسندگان رمان‌های عاشقانه شد. در سال ۲۰۰۴ برای کتاب ” میوه خارجی” و سال ۲۰۱۱ برای رمان ” آخرین نامه معشوقت” شایسته دریافت این جایزه شناخته شد.

رمان “دختری که رهایش کردی” شاید می‌توان آن را جزو بهترین کارهای مویز نام برد. رمانی وسوسه‌انگیز از عشق، شکست، ناامیدی و فداکاری.

منبع:ایسنا